Każda przespana noc oznacza ważny krok do przodu w walce z rwą kulszową. Dla wielu osób z rwą największym problemem jest spionizowanie się – w ich przypadku przepuklina uwypukla się mocno, kiedy wstają. Doprowadza to do tak silnego ucisku na nerw, że nie są w stanie się ruszyć. Powyższe nazwy wywodzą się z języka greckiego ( ischiás -ádos ‘ból w biodrze’, od ischíon ‘stwaw biodrowy’), gdyż w starożytności słabo znano anatomię układu nerwowego, w związku z czym odpowiedzialnością za ból przebiegający od dołu pleców do kończyny dolnej błędnie przypisywano problemom związanym ze stawem Zespół mięśnia gruszkowatego jest również nazywany fałszywą rwą kulszową, ponieważ powoduje objawy mylone z lumbago. Występuje z powodu przeciążenia mięśnia gruszkowatego, które kończy się jego przykurczem, a w konsekwencji uciskiem nerwu kulszowego. Ta patologia częściej występuje wśród kobiet i głownie dokucza około rwa kulszowa » inaczej ischialgia. rwa kulszowa » nagły ból okolicy lędźwiowej. rwa kulszowa » objaw spowodowany uciskiem na największy nerw obwodowy człowieka. rwa kulszowa » objawy spowodowane uciskiem na nerwy rdzeniowe L4, L5 lub S1. rwa kulszowa » zespół objawów związanych z uciskiem na nerwy rdzeniowe L4, L5 lub S1. Jak wyleczyć rwę kulszową Kiedy wróciłam od lekarza, który stwierdził, że dopadły mnie korzonki nie wiedziałam co teraz. W pracy czekał n KbwFR. Fot. globalmoments / Getty Images Rwa kulszowa jest przewlekłym zespołem bólowym, w którego przebiegu dochodzi do częstych nawrotów dolegliwości. Przyczyną jest najczęściej ucisk krążka międzykręgowego na korzenie nerwów rdzeniowych. Leczenie obejmuje metody zachowawcze, a zabiegi chirurgiczne nie zawsze przynoszą ulgę. Domowe sposoby na rwę kulszową obejmują działania, z których część można realizować w ostrej fazie bólowej, a część w przypadku przewlekłych dolegliwości. Duże znaczenie mają profilaktyka zaostrzeń i ograniczenie ryzyka powstania choroby. Czym jest rwa kulszowa? Jak wygląda leczenie? Zobaczcie na filmie: Zobacz film: Rwa kulszowa, objawy, przyczyny, leczenie. Źródło: 36,6 Przyczyny i objawy rwy kulszowej Rwa kulszowa to zespół bólowy, który jest wynikiem ucisku na przednie korzenie nerwów rdzeniowych w miejscu ich wyjścia z kanału kręgowego. Przyczyną jest najczęściej przemieszczenie jądra miażdżystego krążka międzykręgowego (zwanego popularnie dyskiem) albo zwyrodnienie trzonów i wyrostków kręgów, które przyjmuje postać wyrośli kostnych, uciskających sąsiednie struktury. Chory na rwę kulszową skarży się na ostry ból, przechodzący ze środkowej części pośladka na tylną powierzchnię uda, pod kolano, i promieniujący aż do stopy i palucha. Przyczyną zaostrzenia może być próba uniesienia ciężkiego przedmiotu, nagły ruch (pochylenie bądź skręcenie tułowia), drobny uraz. Epizod bólowy powoduje ostre dolegliwości przez 2–3 dni, a następnie ból przyjmuje przewlekłą formę, w której może utrzymywać się przez kolejnych kilka tygodni. Sprawność chorego jest bardzo ograniczona, chodzenie, stanie lub próby intensywnego poruszania się wywołują nawrót ostrego bólu. Chory przyjmuje pozycję ciała służącą ograniczeniu bólu. W ten sposób podświadomie przeciąża określone partie mięśni przykręgosłupowych. To powoduje dodatkowe objawy w postaci nerwobóli międzyżebrowych, dolegliwości ze strony szyi, głowy i kończyn górnych, a także zdrowej kończyny dolnej. Długotrwała choroba może doprowadzić do zmniejszenia siły mięśniowej chorej kończyny i niedowładów. Rwa kulszowa – leczenie domowe w fazie ostrej Przy typowym epizodzie można leczyć rwę kulszową domowymi sposobami. Skutecznie zmniejszają ból i skracają okres zaostrzenia choroby. W początkowej fazie dolegliwości należy jednak skonsultować się z lekarzem, by wykluczyć stan wymagający interwencji chirurgicznej lub specjalistycznego leczenia. W pierwszych dniach zaostrzenia choroby możliwości działania we własnym zakresie są ograniczone. Ból jest zwykle bardzo silny, wymusza określoną pozycję ciała i nie pozwala na jakąkolwiek aktywność. Odruchowo zwiększa się napięcie mięśni, co dodatkowo nasila dolegliwości. Postępowanie w tej fazie obejmuje zapewnienie choremu jak największego komfortu i zniesienie bólu. Podaje się leki przeciwbólowe i rozkurczowe. Cierpiącej osobie pomaga się przyjąć pozycję ciała, w której dolegliwości będą możliwie najmniejsze. Zwykle jest to pozycja leżąca (na zdrowym boku), z lekko podkurczonymi kończynami dolnymi albo leżenie na wznak, z uniesioną, podpartą głową i z kończynami dolnymi lekko zgiętymi w biodrach i kolanach. Pod kolana podkłada się wałek, zrolowany koc albo ręcznik. Ważne jest to, by chory nie leżał z uniesionym tułowiem, na grubych poduszkach, oraz by łóżko nie było zbyt miękkie. W pierwszym przypadku kręgosłup w chorym, lędźwiowo-krzyżowym odcinku jest zbytecznie obciążony ciężarem górnej połowy ciała. Z kolei leżenie na miękkim, piankowym materacu, w którym ciało się zapada, nie pozwala na przyjęcie prostej, symetrycznej pozycji. Dodatkowe skręcenie i wygięcie kręgosłupa może zwiększać ucisk na korzenie nerwów i nasilać ból. Część chorych bardzo chętnie rozgrzewa chorą okolicę lędźwiową i pośladek, innym nie przynosi to ulgi, a wręcz nasila dolegliwości. Metodę tę należy więc stosować z uwzględnieniem indywidualnych reakcji chorego. Jak zbudowany jest dysk? Zobaczcie na filmie: Zobacz film: Budowa dysku. Źródło: 36,6 Jak leczyć rwę kulszową domowymi sposobami w późniejszej fazie bólu? Leczenie rwy kulszowej domowymi sposobami w późniejszej fazie zaostrzenia choroby może być intensywniejsze i bardziej skuteczne. Nadal zaleca się, by chory leżał na możliwie twardym podłożu, z niewielką poduszką pod głową. Jeśli może już siadać, powinien korzystać z krzesła lub wygodnego fotela, zapewniających prawidłowe, symetryczne ustawienie pośladków i podparcie całych pleców, niepowodujących bocznego wygięcia kręgosłupa. Nie należy więc siadać w fotelu na poduszce czy miękkim kocu. Jeśli natężenie bólu zmniejszy się dostatecznie, chory powinien siedzieć prosto, opierając się o niemal pionowo ustawione oparcie. Do chodzenia należy używać wygodnego obuwia o twardej, stabilnej podeszwie, kobiety nie powinny chodzić w butach na obcasie. Cennym, domowym sposobem na rwę kulszową są wykonywane samodzielnie masaże, rozgrzewające kąpiele (z dodatkiem np. olejku eukaliptusowego lub sosnowego), lekkie ćwiczenia gimnastyczne. Rehabilitacja ruchowa powinna obejmować całe ciało, gdyż powodem utrzymywania się dolegliwości może też być utrwalone, zwiększone napięcie mięśni przykręgosłupowych w odcinku piersiowym i szyjnym. Trening powinien obejmować nie tylko ćwiczenia bioder i kończyn dolnych, ale również skłony, skręty tułowia, kręcenie szyją, wymachy i unoszenie kończyn górnych. Tylko regularnie, seryjnie powtarzane ćwiczenia przynoszą prawdziwą ulgę i zmniejszają napięcie mięśniowe. Podstawowe zasady zapobiegania rwie kulszowej Główne zasady profilaktyki rwy kulszowej obejmują: zapobieganie nadwadze i otyłości, regularną aktywność fizyczną (marsze, pływanie, jazdę na rowerze), która wzmacnia mięśnie przykręgosłupowe i stabilizuje postawę ciała, korzystanie z ergonomicznych, wygodnych krzeseł i biurek, pozwalających zachować właściwą pozycję, unikanie dźwigania ciężkich przedmiotów, regularnego przemęczania mięśni, co zwiększa podatność na urazy, korzystanie z wygodnego, stabilnego obuwia bez obcasów, spanie na niezbyt miękkim łóżku, z niewielką poduszką pod głową. Oto proste ćwiczenia, które wzmocnią Twój kręgosłup: Zobacz film: Proste ćwiczenia, które wzmocnią Twój kręgosłup. Źródło: Stylowy Magazyn Rwa kulszowa – leczenie i profilaktyka bezwzględnie konieczneTerminem rwa kulszowa (inaczej ischias, ischialgia, neuralgia nerwu kulszowego) określamy zespół objawów, które towarzyszą uciskowi i zapaleniu korzonków nerwu kulszowego. Rwa kulszowa bezwzględnie wymaga leczenia – niezwłocznie po wystąpieniu pierwszych dolegliwości. Zaniedbanie lub opóźnienie leczenia może skończyć się znacznym obniżeniem jakości życia z powodu bólu przewlekłego i problemów ze sprawnością. Rwa kulszowa nie jest przypadłością dotykającą jedynie ludzi współczesnych. To schorzenie towarzyszy ludzkości prawdopodobnie od zarania jej dziejów, a na pewno od starożytności, gdyż istnieje wiele źródeł pisanych sprzed wielu tysiącleci donoszących o objawach charakterystycznych dla rwy dotykającej nerw kulszowy i o metodach leczenia schorzenia. Choroba przez cały okres średniowiecza nazywana była ischialgią – od połączenia greckich słów, które oznaczają ból w okolicach biodra. W XVIII wieku nazywano ją też chorobą Cotungo – od nazwiska lekarza, który wprowadził ischialgię do medycyny. Dopiero w latach 30. XX w. powiązano ją z patologią krążka międzykręgowego w postaci przepukliny i wywołanego tym ucisku na korzenie kulszowa może mieć charakter ostry, podostry lub przewlekły. Nie jest to przypadłość charakterystyczna dla seniorów, gdyż może pojawić się w każdym wieku i – niestety – w dużej części dotyczy osób w okresie ich największej wydolności fizycznej i umysłowej. Nie jest to też schorzenie występujące rzadko, gdyż szacuje się, że może dotykać nawet 40% społeczeństwa. Rwa kulszowa – co to takiego?Rwa kulszowa jest zespołem objawów, które są skutkiem drażnienia lub ucisku korzeni nerwu rwy kulszowejCharakterystyczny dla tego schorzenia jest ból: przenikliwy, ostry i promieniujący do pośladka oraz tylnej części nogi, sięgający stopy i palców. Potrafi być paraliżujący; pojawia się nagle lub stopniowo. Może nasilać się przy chodzeniu lub siedzeniu, kaszlu czy kichaniu; najdokuczliwszy bywa nocą. W postaci przewlekłej może poważnie utrudniać życie chorego. Ponieważ nerw kulszowy zawiera w sobie różne typy włókien: czuciowe, ruchowe, a także włókna autonomiczne unerwiające gruczoły potowe i mięśnie naczyń krwionośnych, dlatego dolegliwości towarzyszące rwie nie ograniczają się tylko do odczuwania bólu, ale dotyczą również prawidłowej pracy mięśni kończyny dolnej oraz naczyń krwionośnych. Stąd rwie kulszowej mogą towarzyszyć inne objawy, które niosą też informację o postępującym uszkodzeniu nerwu kulszowego, takie jak:mrowienie;zanik czucia;problemy z poruszaniem się;paraliż;uczucie zimna. Objawy, które pojawiają się przy dużym ucisku nerwu kulszowego i sygnalizują porażenie i uszkodzenie nerwu, to:problem ze staniem na palcach – przyczyną jest niedowład tylnej części łydki;opadanie stopy i dużego palca podczas chodzenia – wskazuje na niedowład mięśni przedniej i bocznej części łydki. Rwa kulszowa – ucisk i zapalenie korzonków nerwu kulszowego Przyczyną rwy kulszowej jest ucisk i zapalenie dolnych korzonków lędźwiowych. Korzonki te są delikatnymi zakończeniami nerwów, które znajdują się w kręgosłupie w odcinku lędźwiowym. Wychodząc z kręgosłupa, splatają się i tworzą nerwy, które unerwiają nogę. Jednym z nich jest nerw kulszowy – największy nerw w ciele człowieka. Nerw ten tworzony jest przez 4-5 różnych korzeni nerwowych znajdujących się w kręgosłupie lędźwiowym oraz w kości krzyżowej. Tworzą one tzw. splot krzyżowy. Nerw kulszowy ma więc swój początek w obszarze miednicy. Wychodzi z niej do nogi pod mięśniem gruszkowatym, który poprzecznie przecina pośladek, i kieruje się w dół po tylnej powierzchni kończyny. Biegnie jedną grubą nicią aż do kolana, gdzie rozgałęzia się na nerw strzałkowy wspólny oraz nerw piszczelowy. Nerw strzałkowy w dalszym swoim przebiegu – na wysokości około połowy łydki – ulega rozwidleniu na nerw strzałkowy głęboki i nerw strzałkowy powierzchniowy. Nerw kulszowy i jego odgałęzienia unerwiają zatem duży obszar. Dlatego też ból w rwie kulszowej może być odczuwany jako ból na dole pleców (potocznie zwany „rwaniem/zapaleniem korzonków”), promenujący do pośladka i całej nogi – aż do palców. Co powoduje ból w rwie kulszowej?Atak rwy kulszowej może być wynikiem: nieodpowiedniego trybu życia, który prowadzi do zwyrodnień kręgosłupa, nieprawidłowej aktywności fizycznej i przeciążenia pracą zawodową. Za główną przyczynę rwy kulszowej uznaje się proces chorobowy, jaki toczy się w krążku międzykręgowym. Ponieważ patologie krążka międzykręgowego związane są często z siedzącym stylem życia i przeciążeniami fizycznymi, dlatego też współcześnie notuje się wzrost liczby przypadków rwy kulszowej. Charakterystyczne jest, że u co 6. osoby dotkniętej rwą kulszową, bóle korzeni nerwowych poprzedzone są bólami w dole pleców (bóle krzyża). Źródłami bólu charakterystycznego dla rwy kulszowej mogą być:odcinek lędźwiowo-krzyżowy kręgosłupa, w którym znajdują się korzonki nerwu kulszowego – to najczęstsza przyczyna rwy kulszowej, związana ze zwyrodnieniem kręgosłupa; odczuwa się wówczas ból na dole pleców spowodowany przez przepukliny kręgosłupa: na poziomie L5 S1 lub na poziomie L4 L5;mięsień gruszkowaty – przyczyną jest tutaj jednak patologia samego mięśnia, który może powodować ucisk na mięsień kulszowy, a nie nieprawidłowość dotykająca bezpośrednio nerw (dlatego różnicuje się rwę kulszową i rwę gruszkowatą);nowotwór;krwiak, który powstał po operacji lub urazie w obrębie różnicowa – klucz do sukcesu w leczeniu rwy kulszowejNie u wszystkich osób dotkniętych ischialgią ujawniają się wszystkie symptomy i nie zawsze w takim samym stopniu. Wiele zależy od tego, jak szybko podejmie się leczenie i jak trafnie dobierze się metodę terapeutyczną. Z tego powodu diagnostyka rwy powinna być bardzo precyzyjna. Jest to konieczne, gdyż ból na dole pleców jest objawem charakterystycznym dla wielu jednostek chorobowych. W postawieniu prawidłowego rozpoznania pomaga diagnostyka różnicowa. Dzięki niej można odróżnić rwę kulszową od rwy udowej. Lokalizacja objawów na tylnej powierzchni uda wskazuje na rwę kulszową; jeśli ból dotyczy przedniej części uda – wynika z ucisku nerwu udowego a nie kulszowego. Podobnie różnicuje się rwę kulszową wynikającą z ucisku i zapalenia korzeni nerwowych z podobnymi dolegliwościami wywołanymi uciskiem, jaki na nerw kulszowy w pośladku wywiera dotknięty patologią mięsień gruszkowaty. W diagnozowaniu rwy kulszowej wykorzystuje się:wywiad medyczny z badaniem fizykalnym, które obejmuje ocenę wyglądu i tkliwości rejonów unerwianych przez nerw kulszowy; lekarz bada siłę mięśni i odruchy w dolnej połowie ciała ( odruch kolanowy, objaw Lasegue’a);diagnostykę obrazową – tradycyjne zdjęcia RTG w różnych pozycjach (spoczynkowe i czynnościowe), tomografię komputerową, rezonans rwy kulszowej – czas i rehabilitacja to klucze do sukcesuZaniedbanie leczenia lub zbyt późne jego podjęcie po ataku rwy kulszowej ogranicza dobór metody terapeutycznej lub powoduje, że leczenie może nie być skuteczne. Dlatego trzeba je podjąć najszybciej, jak to możliwe. Nieodłącznym elementem leczenia jest ruch, dlatego zawsze konieczne jest włączenie do terapii odpowiednich ćwiczeń usprawniających. Jednak z w fazie ostrej konieczne jest przestrzeganie reżimu spoczynkowego i takie ułożenie ciała, które powoduje, że ból nie jest dokuczliwy. W leczeniu rwy kulszowej wykorzystuje się metody zachowawcze lub operacyjne:leczenie farmakologiczne – stosowane są leki przeciwbólowe i przeciwzapalne dostępne bez recepty lub przepisywane według wskazań lekarskich, podawane doustnie lub w zastrzykach;metody operacyjne – stosowane w trybie pilnym u pacjentów, u których – oprócz ostrego bólu – notuje się niedowłady, zatrzymanie moczu, brak czucia lub stwierdzono ropień czy niestabilne złamanie kręgosłupa;fizykoterapia – stosowana coraz częściej, wykorzystuje metody nieinwazyjne, pomaga w przywracaniu sprawności mięśni i zwiększeniu ich siły oraz pobudza krążenie, dzięki czemu wspomaga regenerację uszkodzeń nerwu poprzez odżywienie, dotlenienie tkanek i usunięcie z nich nagromadzonych toksyn;fonowanie (terapia wibroakustyczna) – to nowoczesne, wielokierunkowe działanie, w którym poprzez falę wibroakustyczną działa się bezpośrednio na przyczynę rwy i źródło bólu (ucisk na korzenie nerwowe spowodowany patologią krążka międzykręgowego) oraz łagodzi i likwiduje objawy ischialgii, a także wspomaga regenerację (terapia wibroakustyczna) – nowoczesne leczenie i profilaktyka rwy kulszowej Terapia wibroakustyczna (fonowanie) opiera się na spostrzeżeniu, że w organizmie cały czas w sposób naturalny powstają mikrowibracje, dzięki którym komórki i tkanki są sprawnie odżywiane, dotleniane i oczyszczane z toksyn. Zatem dostarczając do ustroju mikrowibracje urządzeniem Vitafon, wspomaga się naturalny biopotencjał tkanek i chroni przed powstaniem patologii. Fonowanie pomaga w istniejącej rwie kulszowej – na wielu poziomach, ponieważ działa niczym mikomasaż na każdą komórkę i dzięki temu:usprawnia przewodnictwo nerwowe;poprawia działanie wibroakustyczna działa w przypadku rwy kulszowej kompleksowo, od pierwszego zabiegu, ponieważ:usprawnia krążenie – dzięki temu poprawia stan krążków międzykręgowych i tkanek dotkniętych porażeniem nerwu kulszowego;likwiduje skurcze i niesprawność mięśni charakterystyczne dla ischialgii;wspomaga regenerację tkanek po urazach lub zabiegach operacyjnych;działa przeciwzapalnie i przeciwbólowo – dzięki temu może zastępować lub wspomagać terapię farmakologiczną, a tym samym chronić chorego przed niepożądanymi skutkami stosowania leków lub zastrzyków i przed wystąpieniem niebezpiecznych interakcji z zażywanymi już ulgę w stanach ostrych, urazowych – już po pierwszym stanowi również dobrą metodę profilaktyki neuralgii nerwu kulszowego, ponieważ:poprzez odpowiednie ukrwienie krążka międzykręgowego zabezpiecza przed rozwojem jego patologii, które powodują ból w dole pleców z powodu ucisku na korzenie nerwowe;chroni przed kolejnym epizodem rwy kulszowej – to bardzo ważne, gdyż ischialgia lubi wracać: może wystąpić ponownie w dowolnym etapie życia aż u 75% osób, u których już raz się pojawiła; zabezpiecza przed koniecznością stosowania inwazyjnych metod leczniczych. Wykorzystanie do terapii wibroakustycznej urządzenia Fonovit oznacza najwyższy komfort i wygodę dla użytkownika, ponieważ:zabiegi fonowania można przeprowadzać w domu i o dowolnej porze;istnieją jedynie minimalne przeciwwskazania, które najczęściej wykluczają stosowanie także i innych zabiegów fizjoterapeutycznych;nie ma ograniczeń wiekowych ani czasu użytkowania dla fonowania. Rwa kulszowa - zespół objawów związanych z uciskiem nerwu kulszowego – największego nerwu obwodowego znajdującego się w organizmie człowieka. Nerw kulszowy ciągnie się od tylnej części uda, poprzez goleń, aż do stopy. Dla rwy kulszowej charakterystyczny jest nagły, niespodziewany i wyjątkowo dokuczliwy ból w okolicy lędźwiowej, któremu często towarzyszy drętwienie poszczególnych odcinków kręgosłupa. Przy rwie kulszowej potrzebna jest rehabilitacja. Regularnie trzeba robić badania kregoslupa i na pewno jakies leki też lekarz przepisze

wyleczyłem rwę kulszową forum